رز

[رِزز] (ع اِ) آوازی که از دور آید (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) آوازی که از دور آید یا عام است (منتهی الارب ||) آواز تندر (ناظم الاطباء) (آنندراج) (منتهی الارب) آواز رعد (از اقرب الموارد ||) بانگ شتر (ناظم الاطباء) (آنندراج ||) حدث، از من » : آن است حدیث: من وجد فی بطنه رِزّاً فلینصرف و لیتوضأ (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) صدای شکم و از آن است حدیث از اقرب الموارد) ) « وجد.