رز

[رُزز] (ع اِ) لغتی است در اَرُزّ و آن در عصر ما بیشتر مصطلح است (از اقرب الموارد) برنج (آنندراج) (منتهی الارب) مؤلف نشوءاللغه گوید: در کلمهء رُزّ بجای تشدید نونی آورده بصورت رُنْز گویند رجوع به ذیل ص 124 همان کتاب شود جوالیقی در بحث از کلمهء اَرُزّ گوید: آن اسمی اعجمی است و همزهء آن زاید است و در آن لغات: اُرُز، اَرُزّ، رُنْز و است (از المعرب جوالیقی ص 34 ) احمد محمد شاکر، مصحح کتاب، در حاشیهء همان صفحه آرد: زبیدی گوید: در نزد عوام رُزّ مشهورتر است و رجوع به مترادفات کلمه شود.