رخی
[رَ خی ی] (ع ص) رجل رخی؛ مرد فراخ زیست (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از آنندراج) - رخی البال؛ آنکه در نعمت و فراخی و آسایش و فراخی زندگانی است (از ناظم الاطباء) واسع الحال (از اقرب الموارد) : اذا تمشی [ الخمر ] فی عظامک جعلک خالی الذرع فسیح الباع رخی البال رحب الهمه واسع النعمه (شریشی ||) عیش فراخ (دهار).