رجب
[رَ جَ] (ع مص) ترسیدن (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد ||) مهابت کسی نمودن و بزرگ داشتن او را (منتهی الارب) (از آنندراج) رجبه، و منه اشتقاق رجب شهرالله الحرام لانهم کانوا یعظمونه (منتهی الارب) بزرگ داشتن (از اقرب الموارد ||) حیا کردن از کسی، رجب منه (ناظم الاطباء) حیا کردن (منتهی الارب) (آنندراج) شرم کردن (از اقرب الموارد).