ربقه
[رَ بَ قَ / قِ] (از ع، اِ) فرمان و حکم || اطاعت || در زیر فرمان و حکم (ناظم الاطباء) : و دوست و دشمن در ربقهء خدمت و طاعت ملوک جمع شوند (کلیله و دمنه) و جباران روزگار در ربقهء طاعت و خدمت کشید (کلیله و دمنه) اهل آن بقعه در ربقهء ( اسلام و استسلام کشید (ترجمه تاریخ یمینی ص 259 ) از ربقهء دین و خلعت اسلام بیرون آمد (ترجمهء تاریخ یمینی ص 272.