ربع

[رِ] (ع اِ) تب که یک روز گیرد و دو روز گذارد (منتهی الارب) (از کشاف اصطلاحات الفنون) (از ناظم الاطباء) تب که یک روز آید و دو روز نیاید چون دو سه شبانه روز هیجده ساعت می گیرد و آن ربع سه شبانه روز است، از اینرو ربع خوانده میشود (از اقرب الموارد) تب دوروزه درمیان چنانکه از روز نوبت تا روز نوبت دیگر چهار روز باشد (آنندراج) (غیاث اللغات) (منتخب اللغات) بیماریی است مشهور که بعد از دو روز، روز سوم تب لرزه آید، و سک سک نیز گویند (لغت محلی شوشتر): تب ربع؛ تب چهارم (ذخیرهء خوارزمشاهی) تب چهارروز (دهار) حمای ربع؛ نوبت سه یک تب ربع دو جنس است، یکی ربع نوبه ای یعنی ربعی که بنوبت آید دوم ربع دائمه یعنی ربع لازم و این جنس کمتر باشد و مردم بدین تب از بیماریهای سوداوی چون صرع و مالیخولیا و از تشنج برآیند و باشد که دوازده سال بدارد (از ذخیرهء خوارزمشاهی) : در تب ربع اوفتد سبع شداد از نهیب تخت محاسب شود قبهء چرخ از غبار خاقانی || نوبت چهارم روز آب خوردن شتر (آنندراج) بازداشتن شتر سه شبانه روز از آب و وارد شدن او در روز چهارم به آبشخور (از اقرب الموارد) سقایت شتران روز چهارم (از ناظم الاطباء (||) اِخ) نام مردی از هذیل (آنندراج) (ناظم الاطباء).