راهت
[] (اِخ) نام رودی به هندوستان و ظاهراً از شعبه های رود گنگ فرخی در یکی از قصاید خود که در ذکر غزوات و فتوحات سلطان محمود غزنوی در هند است بدین رود اشاره کند و گوید : بیک شبانروز از پای قلعهء سربل برود راهت شد تازیان بیک هنجار به پیش راه وی اندر پدید شد رودی هلال زورق و خور لنگر و ستاره سنار چه صعب رودی دریانهاد و طوفان سیل چه منکر آبی، پیل ( افکن و سواراوبار چو کوه کوه درو موجهای تندروش چو پیل پیل نهنگان هول مردم خوار فرخی (دیوان چ دبیرسیاقی ص 63.