رامش
[مِ] (اِخ) قریه ای است از اعمال بخارا (از معجم البلدان ج 4) : و در مقابلهء وی [ افراسیاب ] دیهی بنا کرد [ کیخسرو ] و آن دیه را رامش [ رامتین ] نام کرد و رامش برای خوشی او نام کردند و هنوز این دیه آبادان است و در دیه رامش آتشخانه نهاد و مغان گویند که آن آتشخانه قدیمتر از آتشخانه های بخاراست (تاریخ بخارا نرشخی ص 19 ) و رجوع به احوال و اشعار رودکی ج 1 ص 102 شود.