راکد

[کِ] (ع ص) ثابت و برجای از هر چیزی (از تاج العروس) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) آرام گرفته (کنزاللغات) ساکن، مقابل جاری (از متن اللغه) ج، رواکد (تاج العروس) (متن اللغه) ایستاده مقابل جاری (فرهنگ نظام) آرام گیرنده و ثابت به جای خود (منتخب اللغات) (از شمس اللغات) آب ایستاده ج، رواکد (مهذب الاسماء) آب ایستاده که جاری و روان نباشد (آنندراج) (غیاث اللغات) ایستاده که جاری و روان نباشد مانند آب (ناظم الاطباء) : گردشش بر جوی جویان شاهد است تا نگوید کس که آن جو راکد است مولوی - آب راکد؛ مقابل آب جاری (یادداشت مؤلف) - بازار راکد؛ بازاری که دادوستدش جریان نداشته باشد - پروندهء راکد؛ (اصطلاح اداری) پرونده هایی را گویند که از جریان خارج شده است - حساب راکد؛ مقابل حساب جاری (یاداشت مؤلف) - دفتر راکد؛ (اصطلاح اداری) مراد دفتری است که در آن نامه ها و پرونده های راکد که از جریان خارج شده ضبط میشود - راکد گذاشتن موضوع یا امر یا جریانی؛تعقیب نکردن آن موضوع یا امر یا جریان مسکوت گذاشتن آن که امروزه این عبارات در اصطلاح اداری و مطبوعاتی و قضایی بسیار متداول است - راکد ماندن موضوع یا پرونده یا نامه؛ بی تعقیب و پیگرد ماندن آن از جریان خارج شدن آن - ماءِ راکد؛ آب خفته ناروان آب ایستاده آنکه جاری نباشد (یاداشت مؤلف) و رجوع به آب راکد شود - نامه های راکد؛ مقابل نامه های در جریان اداری - هوای راکد؛ هوای بی تموج (یادداشت مؤلف) (ق) سربسر برابر موزون مانند پله های ترازو (ناظم الاطباء).