دیلم

[دَ لَ] (ع اِ) سختی و بلا (منتهی الارب)داهیه (از تاج العروس) (لسان العرب ||) مرگ (از لسان العرب ||) دشمنان (منتهی الارب) اعداء، یقال: هو دیلم من الدیالمه، یعنی دشمنی از دشمنان است بعلت شهرت این طایفه به شرارت و عداوت (از تاج العروس ||) جماعت مردم (منتهی الارب) جماعت و گروه بسیار از مردم و از هر چیز دیگر (از تاج العروس) (از لسان العرب) ||سپاه بسیار (از لسان العرب ||) جماعت مورچگان و کنه بر کنارهء حوض و آبخور ستوران و در خوابگاه شتران نزدیک آب (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب ||) مورچه || مورچهء سیاه || شتر || مردمان سیاه (از لسان العرب ||) نوعی از سنگخوار یا نر آن (منتهی الارب) نوعی از قطا یا نر آن (از تاج العروس ||) دراج نر (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب ||) درخت سلام (منتهی الارب) درخت سلم که در کوهها روید (از تاج العروس) سلام درختی است که در کوهها روید و آن را دیلم گویند (از لسان العرب).