دیزل
[زِ] (آلمانی، اِ)( 1) نوعی موتور با احتراق داخلی که بوسیلهء رودلف دیزل مهندس آلمانی ( 1858 تا 1913 م) اختراع شد و در 1892 م بثبت رسید تفاوت آن با موتورهای بنزینی در این است که در موتورهای بنزینی گیرش سوخت بوسیلهء جرقه صورت میگیرد اما در موتورهای دیزل این مقصود بوسیلهء تراکم هوا در استوانه های موتور حاصل میشود بدین معنی که دمای هوا را بوسیلهء تراکم به حدی بالا میبرند که سوخت را بگیراند موتورهای دیزل معمولًا دارای 3 استوانه یا بیشتر و چرخ طیار هستند و بر دو نوع میباشند: دوضربه ای یا دوحلقه ای و چهارضربه ای یا چهارحلقه ای در سال 1962 م یک نفر مهندس آلمانی بنام آنتون Diesel - ( براون در کانادا نوع تازه ای موتور دیزل اختراع کرد که با هر سوخت مایع کار میکند (از دائره المعارف فارسی) ( 1.