دهلیز

[دِ] (معرب، اِ) مکانی که میان دروازه و خانه باشد (منتهی الارب) (از آنندراج) از آنچه که عرب از فارسی گرفته، یکی دهلیز است و آن عبارت از میان خانه و در می باشد (از المزهر سیوطی) دالان اندرونی ج، دهالیز (مهذب الاسماء) معرب از فارسی است (المعرب جوالیقی ص 154 ||) تجویف میانین از تجاویف دل بطن اوسط قلب (یادداشت مؤلف) تجویف میانهء دل و ایستادنگاه آب است یا زردآب ج، دهالیز (منتهی الارب ||) بطن اوسط دماغ (یادداشت مؤلف).