دوله
[لَ / لِ] (اِ) مکر و حیله (ناظم الاطباء) (از آنندراج) (از برهان) (جهانگیری) به معنی مکر و حیله با استشهاد به این شعر فرخی غلط است و از غلط خواندن همین بیت به اشتباه افتاده اند : ز بهر آنکه از چنگ تو فردا چون رها گردد کنون دایم همی خواند کتاب حیلهء دوله چه این نام حکایتی یا کتابی است متخذ از دَلَّه اسم زنی معروفه به دلهء محتاله و گمان می کنم یکی از داستانهای الف باید خوانده شود (یادداشت لغت نامه) « کتاب حیلهء دله » لیله باشد (یادداشت مؤلف) و در شعر فرخی.