دوله
[دَ لَ] (ع اِ) گردش نیکی و ظفر و غلبه به سوی کسی || سنگدان مرغ و چینه دان آن (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج ||) پایین شکم و جانبی آن || شقشقه و شش مانندی که شتر از دهن بیرون آورد (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از آنندراج).