دولاب
[دَ / دو] (معرب، اِ) (مأخوذ از فارسی دول + آب) چرخ چاه که در آن کوزه ها بسته آب کشند (از آنندراج) (از غیاث) ج، دوالیب (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) دلو آب یا دول آب و فارسی است (جوهری از سیوطی در المزهر) قسمی چرخ آبیاری (مفاتیح) و رجوع به مادهء بعد شود.