دولا
(اِ) سبوی آب (فرهنگ اوبهی) (از لغت فرس اسدی) سبویی که در آن آب یا شراب کنند (ناظم الاطباء) سبوی آب و شراب را گویند (برهان) : ز دولا کرد آب اندر خنوری که شوید جامه را هر بخت کوری شهابی (از لغت فرس اسدی) مؤلف پس از نقل شاید دولا مخفف دولاب باشد به معنی چرخ چاه آب، زیرا سبو نیز ظرفی است نه بسیار بزرگ و از سبو در » : این بیت می نویسد خنور آب ریختن برای رخت شستن هر بخت کور درست نمی نماید و یا به معنی جوی و نهر و رود و یا چاه آب است و خنور که به معنی مطلق ظرف است در اینجا مانند خمی یا تغاری یا دوستکانی بزرگی است چه هر بخت کور یعنی مطلق بخت کوران از آب یادداشت مؤلف) ) «؟ یک سبو که مثلا در کاسه ای ریخته شود جامه نتوانند شست.