دوکارد
[دُ] (اِ مرکب)( 1) مقراض و جلمان (ناظم الاطباء) (دهار) آلتی است به شکل ناخن برا یعنی مقراض که درزیان جامه بدان بُرند و به عربی آن را جلمان و هر فرد او را جلم گویند (انجمن آرا) (آنندراج) ناخن پیرای قطاع مقراض قیچی مِجوَف مِقَصّ لا جلم (یادداشت مؤلف) ناخن برا کازود مجز دوکارد فریز (منتهی الارب ||) قسمی ماهی( 2) (یادداشت مؤلف ||) دودآلود Ciseaux (2) - - ( (ناظم الاطباء ||) مشت و ضربتی که بر زیر گلو زنند (برهان) (ناظم الاطباء) دو کاردی (برهان) ( 1 Orphie.