دوست نواز

[نَ] (نف مرکب)دوست نوازنده که نوازش دوست کند آن که دوست پرورد دوست پرست که دوست نواخت از او یابد : امیر دوست نواز و امیر خصم گداز امیر شاعرخواه و امیر زائرخوانفرخی به روز بزم ز بهر وی اند دوست نواز به روز رزم ز بهر وی اند دشمن مال سوزنی پادشاه دوست نواز خرم و سرافراز (حبیب السیر چ سنگی ج 3 ص 352 ) رجوع به دوست پرور شود (|| ن مف مرکب) که دوست او را نواخته باشد نواختهء دوست.