دورو

[دُ] (ص مرکب، اِ مرکب) دوروی هرچیز که دارای دورویه باشد (ناظم الاطباء ||) دارای دوجهت دارای دوطرف : یکرویه کرد خواهد گیتی ترا از آن دورو از این جهت شده شخص نزار تیغ مسعودسعد یعنی که خور رفت از علو در جدی چون دف دورومجیر بیلقانی - طبل دورو؛ که از زیر و زبر به پوست پوشیده باشد و آواز از هر دو سوی آن توان آوردن (یادداشت مؤلف) که هر دو سوی چنبرهء آن را به پوست کرده باشند و بر هر جانب آن توان چوبک زدن و آوا برآوردن || دوسو دوطرف دوردیف دوصف (یادداشت مؤلف) دوروی دوجانب دوکرانه دوکناره - اطاق دورو؛ که از دوسوی برابر هم به دو خانه در دارد اطاقی که از یک سو به صحنی و از سوی دیگر به صحنی دیگر یا باغی یا نارنجستانی در دارد (یادداشت مؤلف ||) گل رعنا که یک روی آن زرد و روی دیگرش سرخ است (ناظم الاطباء) (از آنندراج) (از برهان) (از شرفنامهء منیری) رعنا گل قحبه گل دوروی : همه رنگ حیله بینم پس پردهء فریبت برو ای دورو که هستی ز گل دورو دوروتر وحشی (از آنندراج) رجوع به دوروی شود || غدار و حیله باز و مذبذب و منافق و ریاکار (ناظم الاطباء) مردم مزور و غیر صادق (از آنندراج) (از انجمن آرا) منافق (غیاث) (برهان) (شرفنامهء منیری) ذوالوجهین اهل نفاق و ریا (یادداشت مؤلف) : همه رازیان از بنه خود که اند دورویند و از مردمی بر چه اندفردوسی بزرگان که از دودهء ویسه اند دورویند و با هر کسی پیسه اندفردوسی همیشه تا که نبوده ست چون دورو یکدل چنان کجا نبود مرد پارسا چو مرایفرخی جهانا دورویی اگر راست خواهی که فرزند زایی و فرزند خواری ناصرخسرو زین رو که تو در عشق دورویی و دورایی خود پیش تو چون گویم نام گل و سوسن سیدحسن غزنوی قلم دوزبان است و کاغذ دورو( 1) نباشند محرم در این سو زیان کمال الدین اسماعیل همه رنگ حیله بینم پس پردهء فریبت برو ای دورو که هستی ز گل دورو دوروتر وحشی (از آنندراج ||) بی ثبات || نام یک قسم سکهء کوچک مسی که دارای دورویه است (ناظم الاطباء) ( 1) - به معنی اول نیز ایهام دارد.