دورگه
[دُ رَ گَ / گِ] (ص نسبی) دوتخمه دورگ اسب یا حیوانی که از دو جنس مختلف باشد اسبی که نژاد وی آمیخته شده باشد (ناظم الاطباء): اسب دورگه؛ اسب دوتخمه عربی و ترکمانی اکدش (یادداشت مؤلف) رجوع به دورگ شود || مطلق آمیختگی چنانکه آمیختگی زیر و بم آواز و جز آن - دورگه شدن صوت؛ جهوری شدن آن چنانکه در نوبالغان (یادداشت مؤلف) - صدای دورگه؛ آوازی چون آواز کسی که شب نخفته است (یادداشت مؤلف).