دورق

[دَ رَ] (اِخ) قلعه ای است برجویی از دجله (آنندراج) (منتهی الارب)شهری است به خوزستان و از آن شهر است بشیربن عقبه (آنندراج) (منتهی الارب) شهرکی است [ از خوزستان ] آبادان و خرم و توانگر و با نعمت بسیار و بر لب رود نهاده (حدود العالم) شهری است در خوزستان این مکان قصبهء ناحیهء مسمی به دورق الفرس است (از کشف الظنون) بلده ای است میان بصره و اهواز (لغت محلی شوشتر) نام قدیم ناحیهء فلاحیه است یعنی پیش از بوجود آمدن فلاحیه توسط شیخ سلمان کعبی در 1262 ه ق نام این شهر قدیم خوزستان و تمام نواحی اطراف آن بوده است : از بهر ایمنی راه به کرمان یا مهروبان یا دورق و بصره اوگندند (فارسنامهء ابن البلخی ص 136 ) مداخل حاکم دورق پنجهزار و هشتصد و هفتاد و هفت تومان و ملازمان چهارصد و هفتاد و هشت نفر (از تذکره الملوک چ دبیرسیاقی ص 86 ) رجوع به دورق العتیق و فلاحیه و تاریخ پانصدسالهء خوزستان مرحوم کسروی شود.