دوپیکر
[دُ پَ / پِ کَ] (ص مرکب)مزدوج مثناه (یادداشت مؤلف ||) پرگاله (شرفنامهء منیری) پاره و لخت دوپاره : اگر دشمن تو دوپیکر شود سراپا ز تیغت دوپیکر شود (مؤلف شرفنامهء منیری ||) دوشاخه دوپر دوپره : به تیری دوپیکر شکار افکنینظامی.