دوپای
[دُ] (ص مرکب، اِ مرکب) دوپا (یادداشت مؤلف) رجوع به دوپا شود - دوپای از دو جهان درکشیدن؛ از دو جهان صرفنظر کردن دنیا و آخرت را نادیده گرفتن : اگر تو با من مسکین چنین کنی جانا دوپایم از دو جهان نیز درکشم بی تو سعدی.