دواداریه
[دَ ری یَ] (ص مرکب، اِ مرکب)در زمان سلطنت سلسلهء ممالیک عنوان مزبور را به اشخاصی اطلاق می کردند که نامه های صادرشده از طرف سلطان را به مقصد می فرستادند و عرایض را به سمع وی می رساندند و ایلچیان و کسان دیگر را نیز به حضور وی می بردند (از دزی ج 1 ص 469 ) رجوع به صبح الاعشی ج 1 ص 114 و دواتدار و دواتی شود.