دواتی
[دَ] (ص نسبی) دوات دار (مهذب الاسماء) (دهار) دویدار صاحب الدوات دوات دار دویت دار (یادداشت مؤلف) :سوری گوید: ای دواتی خریطه ای کاغذ حاضر کن دواتی فرمان را به انقیاد و امتثال مقابل گردانید سوری آن قبالهء بیست هزار درم پاره کرد (تاریخ بیهق) رجوع به دوات دار شود.