دوات گر
[دَ گَ] (ص مرکب) آن که دواتها را بسازد، و دویت گر امالهء آن (آنندراج) دواتساز || آنکه از برنج ظرفهای چون آفتابه و سماور و سینی و گلدان و غیره کند و نیز ظروف فلزین را آب نقره دهد آنکه از فلزات چون نقره و طلا و روی و برنج، ادوات و آلات و اوانی کند زرگر - بازار دواتگران؛ نام بازاری به تهران (یادداشت مؤلف).