دنیوی
[دُنْ یَ وی ی / وی] (از ع، ص نسبی) منسوب است به دنیا (منتهی الارب) (از آنندراج) (از غیاث) (ناظم الاطباء) دنیاوی دنیایی نقیض اخروی (یادداشت مؤلف): و می خواستیم که ثمرهء آن از حطام دنیوی هرچه تمامتر بیابد (کلیله و دمنه) عاقل بداند که خواهش دنیوی بجز پشیمانی ثمره ای ندارد (کلیله و دمنه) و رجوع به دنیایی و دنیاوی شود.