دمل

[دَ] (ع مص) اصلاح کردن زمین و یا نیرو دادن آن به سرگین (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد) سرگین در زمین زدن (تاج المصادر بیهقی) (از المصادر زوزنی) بار به زمین دادن کود دادن به زمین (یادداشت مؤلف ||) اصلاح نمودن میان کسان (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (آنندراج) نیک کردن میان قومی (تاج المصادر بیهقی||) به کردن دارو دمل را و فایده بخشیدن بدان (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (آنندراج ||) نرمی کردن (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج ||) به شدن و نیکو گردیدن جراحت (از منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).