دم گیر
[دَ] (نف مرکب) خفه کننده و خاموش کننده و نفس گیر (ناظم الاطباء) سنگین و گرم چنانکه نفس فروگیرد: گرمای دم گیر خبه کننده گیرندهءنفس دمه گیر دَوْمَهْکَر (معرب است) که خفقان آرد که سهولت تنفس را مانع باشد با هوای خفه (یادداشت مؤلف) : چاه دم گیر و بیابان و سموم تیغ آهخته سوی مرد نوانخسروانی غتم؛ گرمای دم گیر سخت یوم غم؛ روز تیره و دم گیر از گرما (صراح اللغه) غام، مقمم؛ روز دم گیر و تیره (منتهی الارب).