دمامه
[دَ مَ / مِ] (از ع، اِمص) دمامه زشت رویی و زشتی (ناظم الاطباء) : گویند که بدین میانه اندر اعتدال هوا بیشتر است [ یعنی در میان زمین که خراسان و ایران و سجستان باشد ] و قد مردمان این نواحی مستوی است و سرخی روسیان ندارند و سیاهی حبشیان و غلظ ترکان و خزریان و دمامهء اهل چین (تاریخ سیستان) و رجوع به دمامه شود.