دماغه
[دَ غَ / غِ] (اِ) بینی کوه و تیغهء کوه (ناظم الاطباء) نوکی پیش آمده از کوه (یادداشت مؤلف ||) کمان کشتی تماغه (ناظم الاطباء ||) چوبی به درازای در میان دو مصراع و متصل به یکی از آن دو که درز میانین را پوشد چون دو لنگه را پیش کنند یعنی ببندند (یادداشت مؤلف) - دماغهء در؛ بینی در محجوبه انف باب رتاج (یادداشت مؤلف ||) رأس یعنی نوک پیش آمده از خاک در دریا نوک زبانهء خشکی در آب رأس سنگپوز یا قطعه زمینی کمابیش نوک دار که در دریا یا در دریاچه پیش رفته باشد (دایره المعارف فارسی) رأس الرجاء الصالح؛ دماغهء امید نیک (از یادداشت مؤلف).