دلهره
[دِ هُ رَ / رِ / هُرْ رَ / رِ] (اِ مرکب) (از: دل + هره، اسم صوت و آن در مقام حکایت فروریختن از جای است) فروریختن دل از ناگاهان در اصطلاح عوام، قسمی ضربان قلب که از یاد آمدن امری خطیر پدید شود اضطراب و ترس که حرکات قلبی را تندتر کند تپش دفعی قلب (یادداشت مرحوم دهخدا) شور زدن دل تشویش: این حوض و این بچه ها مایهء دلهرهء شبانه روزی من شده اند این پله های یخ زده مایهء دلهره است؛ یعنی قلب آدمی هربار که کسی خاصه طفلی از آن بالا یا پائین می رود به طپش می آید (یادداشت مرحوم دهخدا).