دله
[دَ لَهْ] (ع مص) رفتن دل و عقل (از منتهی الارب ||) سرگشته و دیوانه شدن از عشق و اندوه و مانند آن (از منتهی الارب||) رفتن دل از هم و غم و غیره (از اقرب الموارد) دَلْه دُلوه رجوع به دله و دلوه شود || سرگشته و متحیر گشتن (از اقرب الموارد).