دلداری دادن
[دِ دَ] (مص مرکب)تسلیت گفتن تسلی دادن غمگساری کردن مصیبت زده یا داغدیده یا پریشان خاطری را تسکین بخشیدن (فرهنگ عوام) مایهء دلخوشی کسی را با اندرز و نصیحت فراهم کردن و از غم و اندوه او کاستن کسی را تشویق کردن و بر جرأت او در اقدام به کاری افزودن (از فرهنگ لغات عامیانه) : یوسف برخاست و همه را در کنار گرفت و دلداری داد و گفت فارغ باشید (قصص الانبیاء ص 84 ) برادران او را در کنار گرفتند و هریکی او را دلداری دادند (قصص الانبیاء ص 61 ) هر یک را بقدر خویش دلداری دهد (گلستان سعدی).