دلثع
[دِ ثِ] (ع ص) مرد بدبوی آلوده به نجاست (منتهی الارب) بدبوی پلید (از اقرب الموارد)( 1 ||) مرد برگشته لب (منتهی الارب) (اقرب الموارد)( 2 ||) مردی که بن دندان او بسیار گوشتناک باشد (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) دَلثَع رجوع به دلثع شود|| مرد بسیار آزمند (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) دَلثَع رجوع به دلثع شود ( 1) - در لسان العرب نیز چنین است، ولی صاحب تاج العروس صحیح آنرا دَلثَع دانسته است (از ذیل اقرب الموارد) ( 2) - در لسان العرب نیز چنین است، ولی صاحب تاج العروس صحیح آنرا دَلثَع دانسته است (از ذیل اقرب الموارد).