دل آزار

[دِ] (نف مرکب) دل آزارنده دلازارنده هرچیز که موجب آزردن خاطر گردد (ناظم الاطباء) آنچه و آنکه سبب آزردن خاطر شود : ای تو دل آزار و من آزرده دل دل شده زآزار دل آزار زارمنوچهری من هوادار دل آزارم هرزه دل خویش از هوای من بیزار مکن گو نکنم مسعودسعد || ظالم و ستمگر (آنندراج) بی رحم (ناظم الاطباء) - رقیب دل آزار؛ رقیب بی رحم و بی مروت (ناظم الاطباء (||) اِ مص مرکب) ناراحتی دلازاری: جنگ از طرف یار دل آزار نباشد یاری که تحمل نکند یار نباشدسعدی (|| ن مف مرکب) دل آزرده آزرده دل : همت شیر ازآن بلندتر است که دل آزار باشد از روباهشهید بلخی دل آزار بهرام ازآن شاد گشت وزآن بند بی مایه آزاد گشتفردوسی اینت کریمی بزرگوار که تا بود هیچ کسی زو دژم نبود و دل آزارفرخی اگر برروید از گورم گیازار گیازارم بود از تو دل آزار(ویس و رامین) اگر چه بود رامین زو دل آزار بر او شد روز روشن چون شب تار (ویس و رامین) وگر رامین بود بر من دل آزار چه باشد گر بود خشنود دادار (ویس و رامین) ز من خشنود باشد یا دل آزار جفاجوی است بر من یا وفادار (ویس و رامین) نگر چون بود رامین دل آزار گسسته هم ز مرو و هم ز دلدار (ویس و رامین) به پاسخ گفت رامین دل آزار مکن ماها مرا چندین میازار (ویس و رامین) همانگه نامه زی رامین فرستاد که ما بی تو دل آزاریم و ناشاد (ویس و رامین) کسی کو چون تو باشد زشت کردار به گفتاری کجا باشد دل آزار (ویس و رامین) - دل آزار شدن؛ آزرده دل شدن دل آزرده شدن : پشیمان گشت از آن بیهوده گفتار کزآن گفتار شد رامین دل آزار (ویس و رامین) قارن چون بشنید که برادر برفت با پدر تحکم و تسلط پیش گرفت و دل آزار شد و گمان برد که برادر را پدر گسیل کرد (تاریخ طبرستان) - دل آزار کردن؛ آزردن رنجیده کردن : به تندی شاه را چندین میازار برادر را مکن بر خود دل آزار (ویس و رامین).