دل
[دَل ل] (ع مص) ناز نمودن زن بر شوهر خود (از منتهی الارب) ناز کردن (تاج المصادر بیهقی) (دهار) جرأت نشان دادن زن بر شوهر خویش با غنج و ناز، گویی که با او مخالفت می کند در حالی که قصد مخالفت ندارد و اسم از آن دَلال است (از اقرب الموارد) دَلل دَلال و رجوع به دلل و دلال شود.