دگرگون

[دِ گَ گو] (ص مرکب، ق مرکب)دگرگونه دیگرگون دیگرگونه تغییر حال یافته (از برهان) (از آنندراج) (از لغت محلی شوشتر، نسخهء خطی) متغیر شده و تبدیل شده (ناظم الاطباء) متغیر (یادداشت مرحوم دهخدا) از حال بگشته دگرسان منقلب : او همان است که بوده ست ولیکن تو نه همانا که همانی که دگرگونیناصرخسرو مرا بی تو دگرگونست احوال اگر تو نیستی بی من دگرگونناصرخسرو گوئی که روزگار دگرگون شد ای پیر ساده دل تو دگرگونیناصرخسرو || دگرگونه متفاوت غیرمعمول غیرمتعارف غیر از آنچه بود تازه و نو از نوع دیگر بنوع دیگر مختلف با وضع دیگر از نوعی و وضعی و جنسی دیگر به صورتی دیگر : بگفت این سخن پس به بازار شد بساز دگرگون خریدار شدفردوسی زبانی دگرگون بهر گوشه ای درفشی نوآیین و نو توشه ایفردوسی کشانی و شکنی و زهری سپاه دگرگونه جوشن دگرگون کلاهفردوسی گر دیگر است مردم و گل دیگر این را بهشت نیز دگرگون استناصرخسرو من آن درّ حکمت ندارم مهیا که عرضه کنم بر تو هزمان دگرگونسوزنی خاقانی از تو چشم چه دارد به دشمنی چون می کنم جفای دگرگون به دوستی خاقانی بتان از سر سرآغُج باز کردند دگرگون خدمتش را ساز کردندنظامی دگرگون زیوری کردند سازش ز در بستند بر دیبا طرازشنظامی چون شب آرایشی دگرگون ساخت کحلی اندوخت قرمزی انداختنظامی دور از روی تو هر دم بی تو من محنت و رنج دگرگون می کشمعطار تدریه؛ دگرگون و ناشناخت ساختن خود را برای کسی (از منتهی الارب) - به رسم دگرگون؛ غیر از وضع قبلی متفاوت با پیش به مجاز، تازه و نو : سخن چون ز داننده بشنید شاه به رسم دگرگون بیاراست گاهفردوسی || گوناگون و رنگارنگ شده (ناظم الاطباء) رنگارنگ غیریکسان با دیگری متفاوت با دیگری : پسِ هر یک اندر، دگرگون درفش همه با دل و تیغ و زرینه کفشفردوسی || رنگ دیگر گرفته (ناظم الاطباء) گونه گون رنگ برنگ : تا ابد یک رنگ بودن با فنا نی همی هر دم دگرگون آمدنعطار || سرنگون روی بازپس کرده باژگونه (از برهان) (از آنندراج) (از لغت محلی شوشتر، نسخهء خطی) واژگون شده : برانداز سنگی به بالا دلیر دگرگون بود کار کآید بزیرنظامی || آشفته درهم با وضع غیرمنظم : دگرگون بود کار آن بارگاه نیابد کسی نزد ما نیز راهفردوسی || کنایه از بدگمانی و بدمظنه ای باشد (لغت محلی شوشتر، نسخهء خطی) (||اصطلاح زمین شناسی) نوعی سنگ است رجوع به دگرگونگی شود.