دفواء
[دَفْ] (ع ص) مؤنث أدفْی (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) رجوع به ادْفی شود || عقاب دفواء؛ عقاب کج منقار (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد ||) ناقه دفواء؛ ماده شتر درازگردن || درخت بزرگ و عظیم (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد).