دفزک
[دَ زَ] (ص) گنده و سطبر (برهان) ضخیم (فرهنگ فارسی معین) درافص (منتهی الارب) زفت سفت (یادداشت مرحوم دهخدا) عرطل عرطلیل عفاهیه غلیظ کهندل (منتهی الارب) -دفزک زده؛ غلیظ و سفت شده: عجلد؛ شیر خفته یا شیر دفزک زده و جغرات شده (منتهی الارب ||) فربه (برهان).