دفترداری
[دَ تَ] (حامص مرکب) عمل و شغل دفتردار (فرهنگ فارسی معین ||) عمل نگاه داشتن و نوشتن دفترهای حساب بموجب دستورهای حسابداری (لغات فرهنگستان) فن و حرفهء ثبت مرتب و منظم معاملات پولی بطوری که در دورهء معینی نوع معاملات و تاریخ وقوع و مبالغ آنها را و نیز موارد سود و زیان را نشان دهد بعلاوه دفترداری صحیح باید وضع مالی یعنی مبالغ دارائی و بدهی و ارزش ویژهء یک سازمان تجارتی را در پایان دوره نشان دهد ثبت در ستونهای معینی برای تاریخ و مبلغ و توضیح معامله انجام می گیرد معمولًا برای ثبت مبلغ معاملات دو دسته ستون بکار میرود، یکی ستون بدهکار، که مختص ثبت دارائیها و هزینه ها و مطالبات است، و دیگری ستون بستانکار، برای وارد کردن دین و بدهی و درآمدها ثبت هر معامله ای در دفاتر مستلزم ثبت مبلغ آن معامله در ستون بدهکار یک حساب و ستون بستانکار یک حساب دیگر می باشد این طریقه را دفترداری مضاعف یا مترادف یا دوبل( 1) می خوانند در دفترداری ساده مطالبات و بدهیها در یک دسته از ستونها ضبط میشوند، و الزامی به پیروی از روش ثبت هر در قرون 14 و 15 « دوطرفه » معامله در ستون بدهکار یک حساب و ستون بستانکار حساب دیگر نیست دفترداری مضاعف یا میلادی در ایتالیای شمالی پیدایش یافت و بهمین جهت آنرا دفترداری ایتالیائی نیز می خوانند دفترداری ساده بعدها در کار آمد Double - ( (از دایره المعارف فارسی) ( 1.