دفئی
« نوء » [دَ فَ ئی ی] (ع اِ) باران آخر بهار (منتهی الارب) باران که بعد از بهار و پیش از تابستان بارد (از اقرب الموارد) و اول دفئی است که منزل دوازدهم باشد (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) « صرفه » جبهه است و آن منزل دهم از منازل قمر باشد و آخر آن ||هر حیوانی که در آخر بهار زائیده شود (ناظم الاطباء).