دعی

[دَ عی ی] (اِخ) احمدبن مرزوق، مشهور به ابن ابی عماره اصل او از بجایه (در افریقیه) بود و به صحرای سجلماسه رفت و در آنجا اوست لذا بدویان از او رویگردان شدند آنگاه چون از شباهت ظاهری خود با فضل بن واثق (که بقتل « فاطمی منتظر » ادعا کرد که رسیده بود) آگاه شد ادعا کرد که او فضل است و مردم با او بیعت کردند و قدرت وی افزونی گرفت و بر طرابلس و قابس و برخی دیگر از شهرهای مغرب دست یافت و مدت سه سال در تونس سلطنت کرد و به سال 673 ه ق بدست ابوحفص المستنصر بالله برادر ابراهیم بن یحیی بقتل رسید (از الاعلام زرکلی ج 1 ص 240 از الخلاصه النقیه و ابن خلدون).