دشنام گیر
[دُ] (نف مرکب) دشنام گیرنده آنکه دشنام شنود و بجوش نیاید (آنندراج) آنکه در زیر فحش و بد گفتن آرام می گیرد (ناظم الاطباء) : امروز چون تو قابل هجوی نگار نیست دشنام گیرتر ز تو در روزگار نیست شفائی (از آنندراج).