دشمن مال
[دُ مَ] (نف مرکب) دشمن مالنده مغلوب کنندهء دشمن عدومال : خسرو شیر دل پیل تن دریا دست شاه گرد افکن لشکر شکن دشمن مال فرخی ای جهاندار بلند اختر پاکیزه گهر ای مخالف شکر رزم زن دشمن مالفرخی بروز بزم ز بهر ویند دوست نواز بروز رزم ز بهر ویند دشمن مالسوزنی به کفّ راد دهی مال خویش را مالش تراست مال مگر دشمن و تو دشمن مال سوزنی.