دشمن گزائی
[دُ مَ گَ] (حامص مرکب)کنایه از رنجانیدن و هلاک کردن خصم (آنندراج) : به دشمن گزائی( 1) به خصم افکنی گشاده بر و است و دشمن گرایی به معنی مغلوب کردن و افکندن و « دشمن گرایی » بازوی بهمنی نظامی (از آنندراج) ( 1) - در چ وحید پیچیدن دشمن معنی شده است.