دشت پیما
[دَ پَ / پِ] (نف مرکب مرخم)دشت پیمای دشت پیماینده صحرانورد بیابان نورد دشت سیر دشت نورد : یکی دشت پیمای برنده راغ بدیدار و رفتار زاغ و نه زاغاسدی به وادی دل من هیچ گوشه پیدا نیست به غیر آهوی چشم تو دشت پیمایی اثر (از آنندراج).