دسیعه

[دَ عَ] (ع اِ) بخشش بزرگ (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) گویند: فلان ضخم الدسیعه و یا انه لمعطاءالدسائع || سرشت که مردم بدان آفریده شده است (منتهی الارب) طبیعه (اقرب الموارد ||) خو (منتهی الارب) خلق (اقرب الموارد ||) کاسهء کلان (منتهی الارب) جفنهء بزرگ و گویند مائدهء کریم و بزرگ (از اقرب الموارد ||) خوان بزرگ (منتهی الارب||) میخانه (منتهی الارب) دسکره (از اقرب الموارد ||) قوت و توانائی (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ج، دَسائع (اقرب الموارد).