دسته دار
[دَ تَ / تِ] (نف مرکب) دارای دسته دارای قبضه که جای گرفتن و برداشتن دارد چنانکه در ظروف و برخی آلات و ابزارها مقابل بی دسته - طای دسته دار؛ طای مطبقه طای مؤلف || دارای گروه و طایفه که جمعیت و افرادی در اطاعت و فرمان دارد ||سپهبد و سرلشکر (آنندراج).