دست نگر
[دَ نِ گَ] (نف مرکب) نگرنده به دست کسی مقلد پیرو دنباله رو: نظیره؛ مهتر قوم که مردم در هر امور به وی نگرند و دست نگر او باشند (منتهی الارب) نظور؛ مهتر که مردم دست نگر او باشند و به وی نگرند در هر امر از امور (منتهی الارب ||) محتاج و نیازمند (ناظم الاطباء).